اهمیت حیاتی امنیت غذایی در جهان/ ایران ۸۵ درصد امنیت غذایی خود را تامین کرده است

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا).برای اولین بار، در سال 1945، سازمان ملل پیشنهاد کرد که 16 اکتبر هر سال بیست و پنجمین ماه مهر باشد. “روز جهانی غذا” به منظور جلب توجه جهانیان به موضوع مهم غذا، این روز در نوامبر 1972 در بیستمین کنفرانس ملل با حضور اعضا به عنوان روز جهانی غذا به تصویب رسید. سازمان خواربار و کشاورزی “فائو” این را دکتر پل رومانی وزیر بهداشت مجارستان به عنوان رئیس این کنفرانس اعلام کرد. از آن زمان تاکنون، 150 کشور جهان هر ساله این روز را برای جلب توجه جهان به سایه تاریک فقر و گرسنگی اختصاص می دهند.

از سال 1972، سازمان خواربار و كشاورزي هر ساله موضوعي را براي اين روز برگزيده است تا در زمينه هاي مرتبط از جمله سوء تغذيه و گرسنگي، يافتن راه حل در سطح جهاني و منطقه اي و اتخاذ تدابير موثر براي كاهش تعداد اين روزها به بحث و تبادل نظر بين كشورها بپردازد. مردم گرسنه مردم

امنیت غذایی چیست؟

“امنیت غذایی” این یک مفهوم پیچیده با تعاریف مختلف است. یک تعریف کلی که می توان ارائه داد این است که همه افراد همیشه به مواد غذایی کافی، سالم و مغذی دسترسی فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی دارند تا نیازها و ترجیحات تغذیه ای خود را تامین کنند تا بتوانند زندگی فعال و سالمی داشته باشند.

چهار بعد اصلی امنیت غذایی ما هستیم:

– در وجود: این به در دسترس بودن فیزیکی غذا در یک کشور یا منطقه اشاره دارد.

– دسترسی داشته باشید: این به توانایی افراد و خانواده ها در تهیه غذا اشاره دارد.

– برای بهره برداری: این مفهوم به توانایی افراد و خانواده ها در مصرف مواد غذایی به گونه ای اشاره دارد که نیازهای تغذیه ای آنها را تامین کند.

– ثبات: این حالت نشان دهنده انعطاف پذیری رژیم غذایی در مقابل شرایط سخت و حوادث ناگهانی است.

هر چهار بعد برای دستیابی به امنیت غذایی کامل ضروری هستند.

عوامل زیادی وجود دارد که می تواند باعث ناامنی غذایی شود، از جمله:

– فقرفقر عامل اصلی ناامنی غذایی است. اغلب افرادی که در فقر زندگی می کنند پولی برای خرید غذا ندارند.

– درگیری و جنگجنگ می تواند تولید و توزیع مواد غذایی را مختل کند و منجر به آوارگی و مهاجرت شود.

– بلایای طبیعی: بلایای طبیعی مانند خشکسالی، سیل و آفات نیز می تواند به محصولات زراعی و دام آسیب برساند و منجر به ناامنی غذایی شود.

– تغییر آب و هوا: انتظار می رود تغییرات اقلیمی تاثیر عمده ای بر امنیت غذایی در آینده داشته باشد. افزایش دما و تغییر در الگوهای بارندگی ممکن است منجر به از دست دادن محصول و کاهش تولید مواد غذایی شود.

راه های زیادی برای بهبود امنیت غذایی وجود دارد که شامل موارد زیر است:

– سرمایه گذاری در کشاورزی: سرمایه گذاری در کشاورزی می تواند به افزایش تولید مواد غذایی و بهبود دسترسی به غذا کمک کند.

– کاهش فقرکاهش فقر برای بهبود امنیت غذایی ضروری است. این امر می تواند از طریق برنامه های توسعه اقتصادی، گسترش شبکه های تامین اجتماعی و غیره انجام شود.

– از درگیری اجتناب کنیدجلوگیری از درگیری ها و جنگ ها برای حفظ امنیت غذایی ضروری است. این را می توان از طریق دیپلماسی، صلح و حل مناقشه انجام داد.

– ایجاد مقاومت در برابر بلایای طبیعیایجاد تاب آوری در برابر بلایای طبیعی می تواند به کاهش تأثیر این رویدادها بر امنیت غذایی کمک کند. این را می توان از طریق سیستم های هشدار اولیه، اقدامات آمادگی در برابر بلایا و غیره انجام داد.

– کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی: کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی برای حفظ امنیت غذایی در دراز مدت ضروری است. این مشکل با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سرمایه گذاری در این راستا قابل بهبود است.

امنیت غذایی در عرصه بین المللی

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحدامنیت غذایی به این صورت تعریف می‌شود: «اطمینان از دسترسی فیزیکی و اقتصادی همه مردم به مواد غذایی اولیه مورد نیاز خود در هر زمان». بانک جهانی امنیت غذایی همچنین به عنوان «دسترسی همه مردم به غذای کافی در هر زمان، برای یک زندگی سالم و فعال» تعریف شده است.

با توجه به کمبود منابع غذایی، رشد جمعیت، تغییر سبک زندگی، تخریب محیط زیست و استفاده از مواد شیمیایی در تولید مواد غذایی، امنیت غذایی اهمیت ویژه ای یافته است. در دسترس نبودن مواد غذایی، ناکافی بودن قدرت خرید، توزیع نامناسب و استفاده نادرست از مواد غذایی، بلایای طبیعی، جنگ و… نیز توجه را به مفهوم امنیت غذایی جلب می کند. ناامنی غذایی و دسترسی به غذای سالم و مغذی مهمترین چالش قرن حاضر در همه کشورها به ویژه “کشورهای در حال توسعه” او هست

در سال 1948، برای اولین بار در اعلامیه جهانی حقوق بشر، موضوع امنیت غذایی مطرح شد، اما حق همه مردم برای داشتن غذای کافی، سالم و مغذی باقی مانده است و چالش ها روز به روز در حال افزایش است. روز از نو. امروزه مطالعات زیادی در مورد مفهوم امنیت غذایی در سطح جهانی انجام شده است. مطالعات اولیه در این زمینه بیشتر بر مشکلات عرضه مواد غذایی مانند در دسترس بودن غذا، ریشه کنی گرسنگی و ثبات قیمت در سطوح ملی و بین المللی متمرکز بود. اما با گذشت زمان، مسائلی مانند ایمنی مواد غذایی، بهداشت و پایداری مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین انتظار می رود جمعیت جهان در سال 2050 به 9.8 میلیارد نفر برسد که این امر باعث افزایش تقاضا برای غذا و بدتر شدن امنیت غذایی جهان خواهد شد.

بر اساس مطالعاتی که پژوهشکده برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهاد کشاورزی پس از انجام این کار، کشورها اغلب هفت استراتژی را برای تضمین امنیت غذایی شهروندان خود دنبال می کنند. این استراتژی ها عبارتند از: استراتژی پشتیبانی، خدمات و کمک، استراتژی سرمایه گذاری و تبلیغات در بازار، استراتژی برای یافتن منابع جدید و محصولات جایگزین، استراتژی توانمندسازی، استراتژی ذخیره سازی، تحولات ساختاری و استراتژی نهادسازی و استراتژی تحقیق و توسعه. توسعه

هفت استراتژی برای تضمین امنیت غذایی در بین کشورها

1. استراتژی پشتیبانی، خدمات و کمک: این راهبرد با هدف شناسایی گروه های فقیر و کم درآمد، کودکان، زنان باردار، بزرگسالان و اقشار آسیب پذیر اجرا شد. کشورهایی مانند هند و ایالات متحده آمریکا با جمعیت زیاد از این راهبرد منتفع شده اند و برنامه های گسترده ای را برای دستیابی به این استراتژی تدوین کرده اند. در طول این استراتژی، گاهی اوقات می توان به یارانه قیمت، کارت خرید جیره و حتی توزیع غذای رایگان نیز توجه کرد.

2. استراتژی سرمایه گذاری در بازاریابی و تبلیغاتبرخی کشورها مانند سنگاپور برای تغییر ذائقه مصرف کنندگان بر سرمایه گذاری در بازاریابی و تبلیغات تمرکز کرده اند. به نظر می رسد که این استراتژی عمدتاً محدود به کشورهایی است که فاقد خودکفایی نسبی در ارائه محصولات استراتژیک خود هستند. بنابراین، وابستگی به منابع سایر کشورها ممکن است دولت ها را به اجرای این استراتژی سوق دهد.

3. استراتژی برای یافتن منابع جدید و محصولات جایگزین: تغییرات در عرضه مواد غذایی، نوسانات قیمت و تحولات دیپلماتیک ممکن است در کشورهایی که خودکفایی ندارند با خطر ناامنی غذایی مواجه شود. بنابراین، تلاش برای یافتن منابع جدید برای جایگزینی مواد غذایی، راهبرد مناسبی برای کشورهای واردکننده محصولات اساسی است. سنگاپور یکی از کشورهایی است که بر اساس این استراتژی سعی در تامین امنیت غذایی خود دارد.

4. استراتژی توانمندسازیتوانمندسازی یک استراتژی ضروری برای افزایش تولید و بهره وری منابع است. در این زمینه، توانمندسازی کشاورزان برای استفاده بهینه از منابع و افزایش بهره وری می تواند امنیت غذایی را تضمین کند.

5. استراتژی ذخیره سازی: نگهداری محصولات غذایی اصلی مانند برنج، گندم، گوشت و غیره نه تنها دولت ها را قادر می سازد تا به نیازهای در حال تغییر مصرف کنندگان پاسخ دهند، بلکه می تواند غذای ارزان تری را نیز در اختیار شهروندان قرار دهد. زیرا دولت ها می توانند با خرید و ذخیره محصولات ارزان تر در زمان رکود بازار، با ارائه محصولات منجمد و فرآوری شده که دارای تخفیف و قیمت پایین تر هستند، قدرت خرید مصرف کنندگان را افزایش دهند.

6. استراتژی تغییرات ساختاری و نهادسازیتغییرات ساختاری و نهادینه سازی یک استراتژی اساسی تلقی می شود که اکثر کشورها با گذار به عصر صنعتی و تغییر نیازهای مصرف کننده به آن روی آورده اند. به عنوان مثال به ایجاد انجمن ها، ارگان ها و نهادهای رسمی و غیردولتی در حوزه امنیت غذایی اشاره می کنیم.

7. استراتژی تحقیق و توسعهتحقیق و توسعه اغلب با هدف سنجش نیازها و وضعیت امنیت غذایی جامعه هدف، وضعیت کشاورزی و توانایی بخش تولید در پاسخگویی به تقاضای بخش مصرف مورد بررسی قرار می گیرد.

تامین حدود 85 درصد امنیت غذایی کشور

مسعود نجف نجفی رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی سال گذشته (1402) فرمود: وی افزود: امروز حدود 85 درصد امنیت غذایی کشور در بخش غذا تامین می شود 15 درصد باقیمانده نیز مختص خوراک دام است که برای تامین آن مشکلات زیادی داریم.

وی در نمایشگاه تحقیقات و فناوری خراسان رضوی افزود: بزرگترین رسالت وزارت جهاد کشاورزی در کشور تامین امنیت غذایی است چرا که امنیت غذایی پایدار آرزوی هر کشوری در این 45 سال است از انقلاب گذشته تاکنون به موفقیت‌های مهم و مطلوبی دست یافته‌ایم که بیشتر آنها به دلیل تحقیقات انجام شده در زمینه فناوری و تحقیقات است.

رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی افزود: امنیت غذایی دارای چند مولفه است. عنصر جهاد کشاورزی عنصر تولید است و بر این اساس باید تولیدات مهمی داشته باشیم. در تولید و اصلاح اعداد کالایی نیز به خودکفایی رسیده ایم در جنگ اوکراین با روسیه شاهد بودیم که اروپا در زمینه تامین مواد غذایی با مشکلات زیادی مواجه بود که ناشی از ناامنی غذایی در اروپا بود.. همین طور در خصوص بذر، برخی کشورها تحریم های زیادی دارند، اما بذر ایرانی وارداتی نیست، بلکه در داخل کشور تولید می شود و به لطف خدا نمی توان آن را تحریم کرد.

نجفی گفت: دومین عنصر امنیت غذایی دسترسی به غذا است که بسته به وضعیت اقتصادی مردم تغییر می کند. یکی از چالش های پیش روی بخش کشاورزی تاثیر قیمت دلار بر خوراک دام استبنابراین تمام تلاش ما بر این است که حوزه کشاورزی و قیمت گذاری آن را از حوزه دلار جدا کنیم تا افزایش یا کاهش قیمت دلار تاثیری بر قیمت محصولات کشاورزی نداشته باشد. اما خوراک دام همچنان وارداتی است و تحت تاثیر قیمت دلار تغییر می کند.»

اهمیت نقش بادیه نشینان در تامین امنیت غذایی کشور

فاطمه محمد بیجی، رئیس فراکسیون زنان در مجلس دوازدهم، در اولین همایش بین المللی و هشتمین مراسم “روز جهانی زنان روستایی و بادیه نشین” وی گفت: در کشور ما بیش از 10 میلیون روستایی و بیش از 19 هزار بادیه نشین داریم. امنیت.”

وی افزود: «تولید زنان بادیه‌نشین و مشاغل خانگی که آنها ارائه می‌کنند، برای ما مفید است که بتوانیم واقعاً از جامعه روستایی و بادیه‌نشینان حمایت کنیم. اگر از زنان روستایی به معنای واقعی حمایت نکنیم و فرزندآوری را تشویق و حمایت نکنیم، شاهد “روزی کاهش تعداد کشاورزان در نسل های آینده و تاثیر بر امنیت غذایی کشور” خواهیم بود.

رئیس بلوک زنان در مجلس دوازدهم ادامه داد: این برنامه ها ما را در برنامه ریزی مناسب برای حمایت از خانواده های عشایری و زنان کمک می کند. شکل دادن به زنجیره ارزش اقتصادی برای زنان روستایی، ایجاد بازارهای دائمی روستایی و بازارهای اشتغالزا در حاشیه روستاها و جاده های شهری برای ما بسیار مهم است و بتوانیم بازاریابی روستایی و تغذیه سالم را در ارزش غذایی قرار دهیم. سری.

محمد بیجی خاطرنشان کرد: افزایش تعداد تعاونی های روستایی باید در اولویت های وزارت جهاد کشاورزی باشد. اگر بتوانیم در زمینه گیاهان دارویی و داروهای گیاهی از زنان روستایی حمایت و کمک کنیم تا بتوانند غذای سالم طبخ و در بازار به فروش برسانند، این امر بسیاری از مشکلات را حل می کند و در حوزه گردشگری نیز کمک می کند.

وی تاکید کرد: کشور ما از نظر گردشگری یکی از مهمترین مقاصد گردشگری جهانی محسوب می شود که اگر بتوانیم خانه های بوم گردی در روستاها را حمایت کنیم و در دستور کار قرار دهیم گردشگران زیادی به کشورمان هدایت می شوند.

رئیس مجمع زنان مجلس دوازدهم گفت: صنعت گسترده گیاهان دارویی و داروهای گیاهی بزرگترین سرمایه سرزمین ماست و اگر بخواهیم زنجیره ارزش تولید روستایی را افزایش دهیم باید حمایت جدی از آن صورت گیرد. زنان ما با وجود کمبود آب، گرد و غبار و … بهترین حافظان محیط زیست هستند.

محمد بیجی گفت: کمبود منابع انرژی و گاز زندگی بادیه نشینان را تحت تاثیر قرار داده است و باید به عنوان تولیدکننده کشور از آنها حمایت بیشتری کنیم. ما از دولت می خواهیم که به زنان بادیه نشین در قانون جوانان توجه کند.»

بر این اساس امنیت غذایی یکی از اولویت های اساسی هر کشوری برای دستیابی به توسعه اقتصادی و اجتماعی است، به طوری که عدم توجه به زیرساخت های غذایی کشور می تواند مردم آن جامعه را با بحران گرسنگی و بیماری های همه گیر مواجه کند. این وضعیت در برخی از کشورهای جهان سومی است که درگیر جنگ هستند که واضح است. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران بر اساس اعلام مسئولان به 85 درصد امنیت غذایی خود دست یافته است که برای حفظ و توسعه آن نیازمند توسعه زیرساخت های اقتصاد ملی در حوزه های کشاورزی و عشایری است.

انتهای پیام/