خودروسازان چینی چگونه به قلب اروپا نفوذ می کنند؟

دولت‌های اروپایی ممکن است نسبت به هجوم خودروهای برقی چینی به بازارهای خود محتاط باشند، اما آنها همچنین برای سهمی از سرمایه‌گذاری در تولید و مشاغلی که رقبای جدید به ارمغان خواهند آورد، رقابت شدیدی دارند.

در حالی که اتحادیه اروپا در حال بررسی یارانه خودروهای چینی و تعرفه های وارداتی است، دولت های ملی در سراسر بلوک انگیزه های خود را برای جذب خودروسازان چینی برای ساخت کارخانه های اروپایی دارند.

Gianluca Di Loreto، شریک مشاور Bain & Company، گفت: هزینه های تولید برای سازندگان خودروهای برقی چینی مانند BYD، Chery و Syke Motor در داخل کشور بسیار کمتر است، اما آنها همچنان مایل به شروع فعالیت در اروپا برای تبلیغ مارک های خود هستند. وسایل حمل و نقل و تعرفه های احتمالی را تهیه و ذخیره کنید.

وی گفت: خودروسازان چینی می دانند که اگر می خواهند در بین مشتریان اروپایی مورد توجه قرار گیرند، خودروهای آنها باید اروپایی در نظر گرفته شود و این به معنای تولید در اروپا است.

تصمیم اتحادیه اروپا در مورد تعرفه ها در این هفته انتظار می رود. از یک سو، مالیات بر واردات ممکن است به خودروسازان اروپایی کمک کند تا بهتر با همتایان چینی خود رقابت کنند، اما همچنین ممکن است خودروسازان چینی را از سرمایه گذاری هنگفت در اروپا در بلندمدت منصرف کند.

شرکت مشاوره Elix Partners اعلام کرد که فروش خودروهای برند چینی در سال گذشته چهار درصد از بازار اروپا را به خود اختصاص داده است و انتظار می رود تا سال 2028 به هفت درصد برسد.

مجارستان که انتظار می رود تا سال 2023 حدود 500000 خودرو تولید کند، اولین سرمایه گذاری را در یک کارخانه اروپایی توسط یک خودروساز چینی که سال گذشته توسط غول خودروهای الکتریکی BYD اعلام شد دریافت کرد و همچنین قصد دارد دومین کارخانه اروپایی را در سال 2025 تأسیس کند.

لهستان در حال حاضر تعدادی برنامه برای حمایت از سرمایه گذاری به ارزش بیش از 10 میلیارد دلار دارد، از جمله انتقال به اقتصاد خالص صفر و ارائه تخفیف مالیات بر درآمد شرکتی تا 50 درصد. مجارستان در سال های اخیر بیش از یک میلیارد دلار برای حمایت از کارخانه های باتری جدید و شرکت چینی CATL هزینه کرده است.

لهستان برنامه ای دارد که در حال حاضر بیش از 10 میلیارد دلار سرمایه گذاری را پشتیبانی می کند. وزارت توسعه و فناوری این کشور به رویترز گفت که از گذار به اقتصاد خالص صفر حمایت می کند و دیگری ارائه تخفیف در مالیات بر درآمد شرکت ها تا 50 درصد در مناطقی با نرخ بیکاری بالا است.

اسپانیا، دومین خودروساز بزرگ اروپا پس از آلمان، سرمایه‌گذاری را از چری تضمین کرده است که تولید آن در سه ماهه چهارم در کارخانه سابق نیسان در بارسلون با شریک محلی آغاز خواهد شد. انتظار می رود چری از برنامه 3.7 میلیارد یورویی اسپانیا که در سال 2020 برای جذب سازندگان خودروهای برقی و باتری راه اندازی شد، بهره مند شود.

گروه Envision چین قبلاً مشوق هایی به ارزش 300 میلیون یورو برای راه اندازی یک کارخانه باتری به ارزش 2.5 میلیارد یورو برای ایجاد 3000 شغل دریافت کرده است. اسپانیا همچنین ممکن است میزبان چهارمین کارخانه بزرگ Aslantis در اروپا با همکاری CATL باشد. یک منبع آگاه از برنامه‌های این شرکت به رویترز گفت که چری قصد دارد کارخانه دوم و بزرگ‌تری در اروپا تأسیس کند و با دولت‌هایی از جمله رم که مشتاق جذب خودروساز دوم به استیلانتیس هستند، مذاکره کرده است.

ایتالیا می تواند از صندوق 6 میلیارد یورویی خودروی ملی خود بین سال های 2025 تا 2030 برای ارائه مشوق هایی به خریداران و سازندگان خودرو استفاده کند. دانگ فنگ چین از جمله چندین خودروساز دیگر است که مذاکرات سرمایه گذاری با رم انجام داده است.

دو منبع آگاه به رویترز گفتند که SEC Motor قصد دارد دو کارخانه در اروپا بسازد. یکی از منابع گفت که اولین مورد که بر اساس تاسیسات موجود خواهد بود، می تواند در اوایل جولای اعلام شود و از فناوری مونتاژ تجهیزات استفاده می کند و هدف آن تولید 50000 خودرو در سال است. این منبع افزود که دومین کارخانه اروپایی SAIC سالانه 200000 خودرو تولید خواهد کرد. این منبع گفت: آلمان، ایتالیا، اسپانیا و مجارستان در فهرست نهایی سایک قرار دارند.

خودروسازان چینی در اروپا با هزینه‌های بالاتری در همه چیز از نیروی کار گرفته تا انرژی و رعایت مقررات روبه‌رو هستند، اما هزینه‌های صادرات خودروهای ساخت چین می‌تواند به سرعت افزایش یابد و حاشیه‌های سود محدود را تهدید کند.

دی لورتو از Bain & Company گفت که یک خودرو به ارزش 15000 یورو که در چین تولید می شود به هزینه های حمل و نقل و لجستیک بین 500 تا 3000 یورو نیاز دارد. دی لورتو گفت که خودروسازان چینی ممکن است هزینه نیروی کار در شمال اروپا را برای تولید رقابتی بسیار بالا ببینند، در حالی که جنوب ایتالیا یا اسپانیا تعادلی بین هزینه های پایین نیروی کار و استانداردهای تولید نسبتاً بالا ارائه می دهند.

انتهای پیام/