لزوم نظارت جدی دستگاه ها بر اجرای طرح های کشاورزی

به گزارش خبرگزاری مجله خبری کشاورزی از وزارت جهاد کشاورزی، محسن آشتیانی افزود: سازمان امور اراضی کشور به شدت خواستار احراز صلاحیت، توانمندی، نیازسنجی، تعیین محل فعالیت مورد نظر، تعیین محل و نظارت است. نهادهایی که اصولاً و با هدف تصویب اجرای طرح‌های تولیدی، گردشگری، صنعتی و کشاورزی در اراضی ملی و کشاورزی، حفاظت از منابع آب و خاک، تأمین امنیت غذایی، افزایش بهره‌وری و تولید و ایجاد فرصت‌های شغلی را صادر می‌کنند.

مدیرکل دفتر حفظ کاربری اراضی سازمان امور اراضی کشور تصریح کرد: حدود 18 میلیون هکتار زمین کشاورزی در کشور وجود دارد که از این میزان تنها حدود 5 میلیون هکتار آن حاصلخیز و در سطح رده اول و دوم است ضروری است و مستلزم هماهنگی و هم افزایی بین تمامی دستگاه های اجرایی کشور است.

آشتیانی تصریح کرد: بر اساس ماده (1) قانون حفظ کاربری اراضی، تغییر کاربری اراضی کشاورزی جز در موارد ضروری ممنوع است که مسئولیت آن در تبصره (1) ماده (1) به عهده سازمان می باشد.

مدیرکل دفتر حفظ کاربری اراضی سازمان امور اراضی کشور گفت: وزارت جهاد کشاورزی علاوه بر حفظ اراضی کشاورزی در پایه های اول، دوم، سوم و چهارم به موضوع توسعه نیز اهتمام دارد. حوزه های گردشگری و صنایع و در نتیجه به طور متوسط ​​سالانه 10 مورد و 1000 مجوز تغییر کاربری در مساحتی بیش از 5000 هکتار برای اجرای طرح های مختلف در اراضی کشاورزی صادر می شود که بر اساس آن مجوزها صادر می شود. توسط مقامات برای رفع نیازهای کشور صادر می شود.

وی بیان کرد: سازمان امور اراضی کشور از سال 1393 مجوز 880 پروژه گردشگری و بوم گردی را در سطح یک هزار و 110 هکتار به درخواست وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع سنتی صادر کرده است و برخی از این پروژه ها که شامل فرم بازدید، به صورت تصادفی انتخاب و بررسی می شود.

آشتیانی افزود: بررسی ها نشان می دهد که این طرح ها به طور میانگین تنها 62 درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند.

وی ادامه داد: در حال حاضر از جمله پروژه هایی که تقاضای زیادی دارد، پروژه های گردشگری و بوم گردی است که این طرح ها نیازمند مطالعات کاربری اراضی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مکان یابی آنها است.

مدیرکل دفتر حفاظت از کاربری اراضی کشور گفت: اگر ظرفیت سنجی، نیازسنجی و احراز صلاحیت توسط مسئولان انجام شود نه تنها خدمات رسانی به متقاضیان را تسهیل و تسریع می کند، بلکه از آسیب به زمین های کشاورزی و املاک آن جلوگیری می کند. از تخریب به خصوص زمین های دسته 1 تا 4 جلوگیری می شود.

وی با تاکید بر اینکه زمین های کشاورزی درجه یک، سه و چهار نباید قربانی طرح های دیگر شوند، گفت: این فعالیت ها باید به سمت زمین های درجه پنج و شش هدایت شود تا به منبع غذایی مردم آسیب نرسد. .

آشتیانی تصریح کرد: درخواست وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مبنی بر معافیت کلیه فعالیت ها و تاسیسات گردشگری از عوارض تغییر کاربری و رفع محدودیت ساخت و ساز آنها در اراضی درجه یک و دو جهت ارائه دلایل بیشتر است. افزایش کاربری اراضی کشاورزی در حالی که پرداخت مالیات بازدارنده تغییر کاربری اراضی کشاورزی است و به نوعی مانع عدم تغییر کاربری اراضی کشاورزی است.

وی افزود: گردشگری در همه کشورهای دنیا از جمله ترکیه صورت می گیرد، اما زیرساخت های گردشگری در مناطقی ساخته می شود که به زمین های کشاورزی به ویژه اراضی مرغوب و درجه 1 و 2 آسیبی نمی رساند و ما نیز باید این کار را انجام دهیم. جهت

وی تصریح کرد: بر اساس مصوبات هیات وزیران، لازم است مراجعی که در اصل مصوبه صادر می کنند، سالی دو بار و در زمان تعیین شده از محل اجرای این طرح ها بازدید کنند تا انحراف در مسیر پیش نیاید. اجرای این طرح ها

مدیرکل دفتر حفاظت از کاربری اراضی کشور گفت: در صورت عدم نظارت به موقع از سوی مراجع تخصصی، ممکن است در اجرای برخی از طرح ها انحرافاتی به وجود بیاید و حتی در مقاطعی مشاهده شده که بخشی از این طرح ها به سمت ویلاسازی است. و فعالیتهای غیرمرتبط با آنها که سودجویانه و ناقض حقوق عمومی و بین المللی بوده و برخی از آنها نیمه کاره مانده است.

وی افزود: اگرچه نظارت بر نهادهایی که مجوز اولیه اجرای طرح‌های گردشگری و صنعتی در اراضی ملی و کشاورزی را صادر می‌کنند از وظایف اساسی آنها است، اما سازمان امور اراضی کشور نیز بر اجرای این طرح‌ها در اراضی ملی و کشاورزی نظارت دارد. و همکاری با سکتور خصوصی برای جلوگیری از خسارت به زمین های کشاورزی

آشتیانی گفت: سازمان امور اراضی کشور علاوه بر نظارت استانداری ها، تفاهم نامه ای با سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی منعقد کرد که بر اساس آن از سال گذشته بخش بزرگی از نظارت بر این پروژه ها انجام شده است. . برای بخش خصوصی و به صورت الکترونیکی پردازش می شود

وی تصریح کرد: زمین کشاورزی قابل تولید نیست، بلکه یک منبع محدود و تجدید ناپذیر است و با توجه به تغییرات اقلیمی، وضعیت کشور، خشکسالی و محدودیت آب و خاک، توسعه زمین کشاورزی امکان پذیر نیست. حاصل شود.