برنامه ریزی صحیح برای دستیابی به امنیت غذایی ضروری است/ کشاورزان بیمه ندارند

احمد حق باجو در گفت وگو با ایسناوی در خصوص آغاز به کار دولت چهاردهم و آغاز به کار وزیر جدید جهاد کشاورزی با تاکید بر اینکه توسعه کشاورزی وابسته به هیچ دولتی نیست، گفت: کشاورزی در دولت جدید برای توسعه و مطالبه گری چه نیازی دارد. تشکیل دولت جدید گفت: کشاورزی توسعه‌ای ربطی به دولت‌ها ندارد و این موضوع بسیار قدیمی‌تر است. اشتباهات راهبردی زیادی در زمینه امنیت غذایی و توسعه پایدار کشاورزی داریم و از سال های قبل از انقلاب وجود داشته است و مهم این است که قطار توسعه به هیچ وجه به مسیر خود نرفته است.

وی با اشاره به اینکه امنیت غذایی را به ساختار معیشتی سنتی کشاورزی ضعیف پیوند زدیم، ادامه داد: آیا معقول است که موضوع جدی و مهم که امنیت غذایی و امنیت غذایی پایدار برای مردم کشور است، در ساختار معیشتی ضعیف باشد که به دنبال تهیه غذا است؟ زندگی روزمره؟ بنابراین، اولین گام مهم مورد نیاز جداسازی امنیت غذایی از اقتصاد کشاورزی موجود است. ما با الگوی کشاورزی روبرو هستیم که حدود 90 درصد آن خرده‌مالک است و هیچ جای دنیا نمی‌تواند با اقتصاد کشاورزی و سیستم بهره‌برداری صرف امنیت غذایی ایجاد کند.

ضرورت تدوین برنامه های راهبردی برای دستیابی به امنیت غذایی

این کارشناس کشاورزی افزود: در واقع آنچه لازم است اجرای برنامه های راهبردی برای حفظ عملکرد خانواده های وابسته به کشاورزی و در این راستا داشتن برنامه های راهبردی برای رسیدن به امنیت غذایی پایدار است. این برنامه ها باید از هم جدا باشند.

وی ادامه داد: در این میان نکته مهم این است که حدود 5 میلیون گروه مختلف فعال در بخش کشاورزی وجود دارد که به همراه خانواده نزدیک به یک چهارم جمعیت کشور را تشکیل می دهند. حال چگونه باید تاب آوری آنها را افزایش دهیم و آنها را به کار نگه داریم؟ در رابطه با امنیت غذایی باید یک برنامه راهبردی مناسب تدوین، عملیاتی و اجرا شود که با بهره گیری از توانمندی های بالقوه اقلیمی و منطقه ای کشورمان می تواند مفید واقع شود.

حقه باجوا تاکید کرد: با توجه به گستردگی کشورمان، اگر برنامه امنیت غذایی به درستی و مطابق با ساختار اقلیمی کشورمان تدوین و اجرا شود، شاید بتوانیم برای سه برابر جمعیت کشور امنیت غذایی ایجاد کنیم. گستردگی سرزمین و تنوع غذایی ایران در منطقه بی نظیر است و از مهمترین آنها در جهان محسوب می شود. نکته مهم دیگری که علاوه بر وسعت سرزمین در کشور ما از ارزش بالایی برخوردار است، نیروی انسانی قوی و بسیار متخصص است. ما نیروهای بسیار خوبی در بخش های سرمایه کشاورزی، سرمایه گذاران خطرپذیر و نیروهای علاقه مند به دانش فنی در چشم انداز اقتصادی داریم و در واقع سرمایه های کشور هستند.

ایران دارای منابع بی نظیر و وسعت قلمرو خود است

وی درباره منابع موجود در کشور گفت: علاوه بر اقلیم و مساحت، منابع کافی در کشور داریم اما نیاز به مدیریت دارند. اگر نتوانیم مدیریت و برنامه ریزی کنیم، حتی اگر دنیایی از معادن طلا داشته باشیم، فقط در فقر خواهیم ماند. زمانی که ما تنها مصرف کننده دارایی های خود باشیم و نتوانیم از آنها به عنوان سرمایه گذاری های درآمدزای بلندمدت استفاده کنیم، دیر یا زود از بین خواهند رفت. ما وارثان زمین برداشت هستیم، اما با بی برنامگی خود را به فقر می رسانیم. برنامه های استراتژیک نیز برای عملکرد مناسب مورد نیاز است.

این کارشناس کشاورزی ادامه داد: البته کارشناسان در تنظیم برنامه و بودجه افراد توانمندی هستند اما برای برنامه ریزی صحیح به مطالعه، آمار جمعیتی و داده های موثق نیاز است. اینکه می گوییم برخی مطالب باید نوشته شود، برنامه ریزی نیست، امید و آرزوست که هر فردی بتواند در حوزه فعالیت خود بنویسد.

برخی کشاورزان از بیمه تامین اجتماعی محروم هستند

وی بیان کرد: توسعه پایدار کشاورزی زمانی اتفاق نمی افتد که کشاورز به بیت المال برسد و از آن خرید کند. این اثر برای روز امبادا است. کشاورزی پایدار با برنامه استراتژیک زمانی اتفاق می افتد که کشاورزان از مرفه ترین اقشار جامعه باشند زیرا تولید آنها مهمترین و ضروری ترین نیاز کره زمین است. وقتی کشاورزی به خوبی مدیریت نمی شود و برنامه راهبردی برای پایداری اقتصاد کشاورزی و امنیت غذایی وجود ندارد، نمی تواند به بسیاری از دستاوردهای خوب دست یابد.

حقباجو ادامه داد: در کشور ما برخی کشاورزان حتی از بیمه ساده تامین اجتماعی نیز محروم هستند. با وجود اینکه قانون برای کشاورزان به دلیل اشتغال آزاد مهلت 10 ساله برای بیمه شدن در نظر گرفته است، اما از این خدمات بهره مند نمی شوند. 80 درصد کشاورزان کارگر ندارند و مالک کوچکی هستند. طبق آخرین آمار رسمی کشور 66.7 درصد یعنی دو سوم باغ های کشور کمتر از یک هکتار و 55 درصد آن کمتر از نیم هکتار است. تمام فعالیت های اقتصادی ما محدود به خرده داری و معیشت است. چند سالی است که قانونگذار پیشنهاد داده است که از آنجایی که کشاورزان به تنهایی کار می کنند و نیروی کار محسوب می شوند، با کمک دولت به درصدی از سهم کارفرما بیمه شوند.

وی افزود: این قانون 10 سال است که اجرا می شود اما سازمان تامین اجتماعی آن را اجرا نمی کند. حال آیا انتظار داریم با این کشاورزان به امنیت غذایی پایدار برسیم؟ وقتی امنیت شخصی این فرد در آینده تامین نمی شود، چگونه می توانیم برای حفظ امنیت غذایی 90 میلیون نفر در کشور تلاش کنیم؟ اما اگر کشاورز بیل خود را رها کند، کسی به او حقوق بازنشستگی نمی دهد.

این کارشناس کشاورزی با تاکید بر اینکه باید در زمینه توسعه کشاورزی اراده ایجاد شود، گفت: ده ها کشور در حال توسعه طبقه بندی شده اند. به گفته فائو، یکی از کشورهایی است که در مسیر تولید پایدار غذا حرکت می کند.

وی در پایان با تایید حق باجوا خاطرنشان کرد: باید برنامه راهبردی 20 ساله کشاورزی نوشته شود. در قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی نیز آمده بود که وزارت جهاد کشاورزی موظف است برنامه راهبردی 20 ساله بنویسد و ما می توانیم بر اساس بودجه سالانه و بعد از 20 سال برنامه ارائه کنیم. به جایی می رسیم که می توانیم ادعا کنیم کشاورزی ما توسعه است.

انتهای پیام/