هشدار درباره ظهور و شیوع کنه دو خال تارتان در بخش کشاورزی

مریم رضایی در گفت و گو با خبرنگار امور اقتصادی خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران با تشریح اهمیت پروانه تارتان دو خال، آسیب آن و نقش تغییر اقلیم در پراکندگی و گسترش این آفت، افزود: تغییرات اقلیمی زیستگاه گونه‌های گیاهی و جانوری را محدود می‌کند و به این ترتیب برخی از گونه‌ها قادر به سازگاری با شرایط جدید نیستند و از بین می‌روند و از سوی دیگر دامنه حیات برخی گونه‌ها در مناطق دیگر افزایش می‌یابد و تأثیر می‌گذارد. تنوع زیستی مردم

عضو هیأت علمی پژوهشکده گیاه پزشکی کشور گفت: کنه دو خال رتیل طیف وسیعی از گیاهان باغات را از بین می برد به طوری که این آفت با تغذیه از شیره گیاهی رشد آنها را مختل کرده و با بافتن آن از بین می برد. توری که تعداد گیاهان را افزایش می دهد.

وی شناخت رفتار و پراکنش این آفت در ارتباط با تغییرات اقلیمی به منظور مبارزه بهتر با این آفت را مهم دانست و گفت: عوامل محیطی مانند دما، سرعت باد و بارندگی نقش مهمی در پراکندگی و ظهور آفت دارند. این آفت .

رضایی گفت: تغییر اقلیم باعث تغییر در گسترش کنه دو سر شده و در نتیجه کنترل آن نیز تغییر کرده است مناطقی که می تواند به دلیل دماهای بالا و رطوبت کم در این مناطق باشد.

وی مهمترین عامل پراکندگی این گونه را دمای سردترین ماه سال دانست و افزود: تغییرات دما در زمان انتشار این آفت تاثیر بسزایی دارد.

این پژوهشگر گروه جانورشناسی گفت: میزان بارندگی در فصول خاصی از سال بر پراکندگی کنه های دو خال تاثیر می گذارد به طور کلی در بین عوامل محیطی، دما مهمترین عامل اساسی محسوب می شود.

وی افزود: با پیش بینی زمان انتشار آفت، روش های مدیریتی برای کنترل به موقع آن از جمله حفاظت، حمایت از عوامل بیولوژیکی موثر و مبارزه تلفیقی را پیش بینی می کنیم.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، شب پره تارتان یا شب پره دو خال یکی از مهم ترین و خطرناک ترین پروانه هاست که به درختان آسیب می رساند. دامنه میزبان جهانی این پروانه بیشتر گونه های درختی را شامل می شود. علاوه بر دامنه میزبانی بسیار بالا، سرعت تولید مثل این آفت نیز بسیار بالاست. این آفت به اکثر آفت کش ها و حشره کش ها مقاوم است. بنابراین آفتی جدی در کاهش تولید کمی و کیفی محصولات کشاورزی محسوب می شود.

پروانه تارتان دو نقطه ای به صورت یک پروانه بالغ غیرفعال و قرمز آجری در خاک یا زیر پوست درختان زمستان گذرانی می کند. در اوایل بهار تخم های خود را روی علف ها می گذارند و سپس با گرم شدن هوا به تدریج به سمت تنه درختان و گیاهان اصلی می روند. شب پره تارتان تابستان را روی درخت میزبان می گذراند. در این فصل تخم‌های خود را پشت برگ، زیر کرک‌های برگ و یا روی تارهای بافته شده خود می‌گذارد.