سرمایه گذاری در حذف تدریجی زغال سنگ و فرصت 85 تریلیون دلاری


صندوق بینالمللی پول گفت که تسریع در خروج تدریجی زغالسنگ میتواند فرصت اقتصادی جهانی به ارزش ۸۵ تریلیون دلار ایجاد کند، اما چالشهای تامین مالی، بهویژه در اقتصادهای نوظهور وابسته به زغالسنگ، علیرغم مزایای بالقوه و مشارکتهای دولتی و خصوصیسازی، این روند را متوقف میکند. برای دستیابی به این امر ضروری هستند. ریسک ها را مدیریت کنید و از انتقال پایدار از زغال سنگ به انرژی پاک اطمینان حاصل کنید.
تسریع در حذف تدریجی زغال سنگ، آلاینده ترین سوخت فسیلی جهان، شانس ما را برای محدود کردن فاجعه بارترین تأثیرات تغییرات آب و هوایی ایجاد می کند یا از بین می برد.
دلیل اقتصادی حذف تدریجی زغال سنگ غیرقابل انکار است و صندوق بین المللی پول تخمین می زند که جهان از حذف تدریجی انرژی زغال سنگ در جدول زمانی 1.5 درجه سانتی گراد به سود خالص 85 تریلیون دلاری دست خواهد یافت. با این حال، ما در جایی که باید باشیم نیستیم و برای رسیدن به این هدف باید انتشار زغال سنگ را پنج برابر سریعتر کاهش دهیم زیرا زغال سنگ بزرگترین سهم جهانی در انتشار کربن است.
زغال سنگ ارزان نیست و هزینه های آسیب زغال سنگ به دلیل تغییرات آب و هوایی بسیار بیشتر از هزینه های حذف تدریجی آن و جایگزینی آن با منابع انرژی تجدید پذیر است. چنین تغییری نشان دهنده یک فرصت 85 تریلیون دلاری است که 1.3 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را در سال منتهی به 2100 نشان می دهد.
به همین ترتیب، انرژی های تجدیدپذیر جدید اغلب بسیار ارزان تر از نیروگاه های زغال سنگ و نیروگاه های زغال سنگ هستند. بر اساس تحلیل سال 2020، جایگزینی زغال سنگ با انرژی پاک می تواند 39 میلیارد دلار در سال 2020، 86 میلیارد دلار در سال 2022 و 141 میلیارد دلار دیگر در سال 2025 برای مصرف کنندگان برق صرفه جویی کند.
تجدید ساختار اقتصاد نشان دهنده یک چالش بزرگ است. این امر به ویژه در مورد اقتصادهای نوظهوری که به شدت به زغال سنگ متکی هستند، صادق است، جایی که نیروگاه های زغال سنگ نوظهور با بدهی هایی ساخته می شوند که هنوز بازپرداخت نشده اند و با رشد سریع تقاضای برق همراه است. تبدیل نیاز به سرمایه گذاری اولیه بزرگی دارد که به راحتی در محیط با نرخ بهره بالا به دست نمی آید.
Vefrom اظهار داشت که مزایای تغییر از زغال سنگ به انرژی پاک در سطح جهانی از طریق کاهش خطرات آب و هوایی احساس خواهد شد. دلیل قوی برای استفاده از منابع مالی عمومی بینالمللی برای کمک به اقتصادهای نوظهور برای دسترسی به سرمایهگذاری اولیه مورد نیاز وجود دارد.
ریسک های مختلفی در سرمایه گذاری در دوره گذار وجود دارد. جایگزینی انرژی زغال سنگ با انرژی های تجدیدپذیر فرآیندی است که نیازمند زمان و حمایت سیاسی است. سرمایه گذاران باید مطمئن باشند که حمایت سیاسی مناسبی وجود دارد و برنامه ها تغییر یا معکوس نخواهند شد.
استفاده از انرژی پاک می تواند راهی برای کاهش هزینه سرمایه فراهم کند، اما سرمایه گذاران باید اطمینان حاصل کنند که سرمایه گذاری های آنها در واقع انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد. آنها باید درک کنند که کاهش انتشار گازهای گلخانهای در یک نیروگاه زغالسنگ با هیچ جای دیگری قابل مقایسه نیست. آنها همچنین باید بدانند که بازار و پشتیبانی شبکه کافی برای انرژی های تجدیدپذیر جدید وجود خواهد داشت.
یکی از عوامل بازدارنده جریان های مالی به سمت تغییر به زغال سنگ، این باور است که شرکت ها باید از سرمایه گذاری در نیروگاه های زغال سنگ و سایر بخش های تولید گازهای گلخانه ای اجتناب کنند. با این حال، ساخت انرژیهای تجدیدپذیر جدید تنها یک روی سکه انتقال است و طرف دیگر از کاهش انتشار گازهای گلخانهای و در نهایت بازنشستگی نیروگاههای زغالسنگ موجود حمایت میکند.
انتهای پیام/
https://www.isna.ir/news/1403070806413/%D8%B3%D8%B1%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%87-%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B0%D9%81-%D8%AA%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%AC%DB%8C-%D8%B2%D8%BA%D8%A7%D9%84-%D8%B3%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D9%81%D8%B1%D8%B5%D8%AA-%DB%B8%DB%B5-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C