اخبار

پایان نامعلوم داستان بازی ها! – اسنا

داستان فراموشی بازی ها در ایران، داستانی است با پایانی نامعلوم و تاریخی طولانی. چه در زمانی که به عنوان محصولی برای کودکان شناخته می شد و چه اکنون که چشمان خود را به بزرگسالی باز کرده است، همیشه مورد غفلت قرار گرفته است. در صورتی که این روزها منشی هایی که گاه ناجی نمایش می شوند بسیار زیاد است.

به گزارش ایسنا، ما طی پنج گزارش به بررسی تاریخچه بازی در ایران در دوره های مختلف تاریخی پرداختیم. فرآیندی پر فراز و نشیب و حتی کسب اطلاعات در مورد آن به دلیل جدی نبودن این زمینه و عملاً اطلاعاتی از برخی دوره ها در دسترس نیست. در نهایت پس از بررسی اتفاقاتی که تاکنون در این زمینه افتاده است، به بررسی موردی از بازی می پردازیم که می توان گفت این روزها نام این صنعت را یدک می کشد.

بیشتر بخوانید:

ساخت بازی سابقه طولانی دارد

محل بازی در ایران باستان

در همین زمینه با آیدین مهدی زاده – رئیس دبیرخانه هیات نظارت بر بازی های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفتگوی مفصلی داشتیم که در دو قسمت منتشر می شود.

وی در قسمت اول گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه نظارت بر بازی ها باید با نهادی چند جانبه باشد، گفت: از نظر فرهنگی از سال 77 وزارت ارشاد وابسته به شورای فرهنگ عمومی، با تعریف شورای نظارت بر بازی‌ها که شامل طراحی و ساخت می‌شود، توزیع، واردات و تقریباً کلیه امور مربوط به اسباب‌بازی را انجام می‌دهد و در زمینه راهنمایی، پشتیبانی و نظارت فعالیت می‌کند.

بازی هنوز بدون نگهبان است

وی با تاکید بر اینکه به موضوع بازی فقط در ابعاد فرهنگی نگاه نمی شود، گفت: جنبه های اقتصادی، روانی و هنری نیز وارد این موضوع می شود، اما متاسفانه بخش های مختلف این صنعت که توانسته عملکرد بسیار بهتری نسبت به این سال ها داشته باشد، همچنان ادامه دارد. ماندن. . بدون سرپرست

مهدی زاده با اشاره به اینکه بازی از نظر اتحادیه متولی ندارد، گفت: با این حال هیات نظارت بر بازی ها تلاش کرد تا این خلاء را پر کند و گاهی به حق یا نادرست در حوزه بازرگانی و معیشتی حوزه بازی دخالت می کرد. وی البته سعی کرد چند تن از کارکنان معاونت علمی و دفتر صنایع خلاق وزارت حراست را نیز همراهی کند. طبیعتا نهادهای دیگری مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی و حوزه هنری در این زمینه نقش آفرینی می کنند.

پایان نامعلوم داستان بازی ها!

صنعت بازی از سال 2018 جهشی داشته است

وی با اشاره به اینکه بیش از 30 سال است که شرکت های تولید اسباب بازی در ایران فعالیت می کنند، گفت: البته جهش این صنعت از سال 2018 به بعد اتفاق افتاد که یک سری عوامل دست به دست هم دادند و کمپین «بیایید آن را به موفقیت بزرگی برسانیم» منجر شد. برای دیدن تغییر در زمینه اسباب بازی برای تبدیل شدن به این بخش ایجاد و رهایی از فعالیت ها از حواس پرتی.

چالش های صنعت بازی

وی با بیان اینکه برخی از این پیشرفت ها دیری نپایید، تصریح کرد: وقتی صحبت از بازی می شود، حوزه وسیعی از صنایع و مشاغل است که تقریباً 22 دسته شغلی از طراح بازی گرفته تا صادرکننده و غیره را شامل می شود. این مساحت بزرگ تولیگری را نیز با مشکل مواجه می کند.

رئیس دبیرخانه هیأت نظارت بر اسباب بازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: حوزه اسباب بازی چندان تکنولوژیک نیست به همین دلیل به راحتی می توان آن را در زمره تولیدکنندگان اسباب بازی قرار داد چرا که تولیدکنندگان و سرمایه گذاران زیادی ظهور کرده اند. در این بخش از 5 سال گذشته ظاهر شده اند.

وی چند وجهی بودن حوزه بازی را عاملی برای ایجاد چالش دانست و گفت: بازی ها با لوازم التحریر، کتاب، صنایع دستی، وسایل آموزشی و وسایل ورزشی مرز نامشخصی دارد و انتظار می رود این باور وجود داشته باشد که نگهبان به تنهایی قادر به حل مشکلات است. چالش ها. از بازی کردن تا تعمیر

پایان نامعلوم داستان بازی ها!

بیشتر بخوانید:

از طرد تا پذیرش بازی ها در تاریخ دوران اسلامی در ایران

باز کردن بازی ها برای زندگی بزرگسالان

وقتی همه کارها را بر دوش هم می گذارند!

مهدی زاده تاکید کرد: در عین حال تعدد منشی ها آسیب های دیگری را نیز به همراه دارد که گاهی باعث می شود همه برای یکدیگر تعیین تکلیف کنند. متصدیان متعدد در مقابل تمرکز یک نهاد واحد، دوگانگی است که صنعت بازی را آزار می دهد. تشکیل هیئت نظارت بر بازی ها به عنوان شورایی با حضور 12 نهاد و سازمان مختلف برای نظارت ایده خوبی بود که اگر کار خوبی در این زمینه باشد ایجاد رشته طراحی بازی در سطح کارشناسی ارشد قابل تامل است. اما تعدد اسپانسر بازی ها باعث بسیاری از اقدامات ضروری می شود که باید به آرامی انجام شود.

ریشه مشترک صنایع دستی و بازی

وی با اشاره به اینکه ریشه اسباب بازی به صنایع دستی برمی گردد، گفت: بر این اساس بحث خرید اسباب بازی در کارگاه و تولید صنعتی مفهومی معاصر است چرا که پیش از آن یا خود خانواده ها اسباب بازی را می ساختند یا شخصی در محله اسباب بازی های خود را ساخته است. صنایع دستی.آنها نام بازی را می کشیدند.

رئیس دبیرخانه هیات نظارت بر اسباب بازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ادامه داد: حتی 20 سال پیش چیزی به عنوان خط تولید کارخانه اسباب بازی نداشتیم، تولید کارگاهی بود. در حال حاضر هم ممکن است تعداد کارخانه‌های تولید اسباب‌بازی کم باشد، هرچند امروزه کارخانه‌هایی با سرمایه‌های بیشتر در این بازار وجود دارند.

2 عوامل موثر در رونق استفاده از بازی

مهدی زاده نیز این موضوع را تایید می کند استفاده از بازی ها ارتباط مستقیمی با پیشرفت و سطح رفاه اجتماعی دارداو گفت که با تهدید این دو عامل، اسباب بازی ها ممکن است از سبد خرید خانه حذف شوند. تا حدود 10 سال پیش، بازی یک مجموعه لوکس به حساب می آمد، اما اکنون این دیدگاه دیگر وجود ندارد و بازی به عنوان غذای روح تلقی می شود، نگرش ها در حال تغییر است، هرچند به کندی.

بیشتر بخوانید:

وقتی اسباب بازی ها بر اساس جنسیت از هم جدا شدند

پایان نامعلوم داستان بازی ها!

بالاخره تکلیف «سند بازی ملی» چه شد؟

وی در بخشی دیگر از سخنان خود به تشریح روند تهیه «سند بازی های ملی» پرداخت: به لطف برخی از دوستان، هیئت نظارت بر بازی ها در تهیه این سند دخالتی نداشت و رحمان علیرغم نامه نگاری های متعدد، از تنظیم این سند اطلاعی ندارد. هیات نظارت بر بازی ها زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت می کند اما اینکه چرا در تدوین سند حضور نداشتیم برای ما عجیب است.

مهدی زاده تاکید کرد: البته تدوین سند بازی یک موضوع قدیمی و مربوط به سال های اول دهه نود است. تا کنون حداقل دو سند 5 ساله در هیئت نظارت بر بازی ها جمع آوری کرده ایم و اکنون در آستانه تدوین سند 5 ساله سوم هستیم. در عین حال مرکز پژوهش های شورای اسلامی نیز تحقیقات خوبی برای تحلیل چالش های بازی ها انجام داده است که ما به شدت با آن موافقیم. از طرفی مشابه همان اسنادی که توضیح دادم برنامه ای در دفتر صنایع خلاق تدوین شد و تبدیل به برنامه شد.

اهمیت پیشگیری از فرصت طلبی

وی با تاکید بر اینکه اسناد مربوط به بازی ها باید 5 سال قبل تدوین شود، گفت: سرعت رشد صنعت بازی بسیار بالاست و باید برای رسیدن به اهداف با سرعت بیشتری حرکت کرد. ایجاد یک سند بازی به عنوان راهنما برای افرادی که در این صنعت مشغول به کار هستند ضروری است زیرا در این سال ها غفلت های زیادی در صنعت بازی وجود داشته است و فرصت های از دست رفته زیادی داشته ایم.

جهل صنعت بدون متولی!

مهدی زاده تاکید کرد: یکی از چالش های جدی که در تمام اسناد ذکر شده، نقص عمده در سیستم آماری صنعت بازی است. ما نمی دانیم که در صنعت بازی چه اتفاقی می افتد و بیشتر اطلاعاتی که در مکان های مختلف منتشر می شود خارج از محدوده تحقیقات آماری است.

داستان اسباب بازی؛ غریق غریق دراماتیک و نمایش های جزیره ای

وی افزود: شاید آمارها از یک کارشناس باشد، اما اعداد و ارقام به استثنای آمارهای رسمی منتشر شده توسط گمرک، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و سایر موارد، عموما غیر قابل اعتماد است. در مجموع آمار دقیقی از سرانه بازی، میزان تولید، تعداد فعالان این حوزه و… وجود ندارد. از سوی دیگر، برخی به صورت منزوی رفتار می کنند به محض اینکه یک اتفاق رخ می دهد، می بینیم که عضوی که هنوز هیچ کاری نکرده است، در نقش ناجی ظاهر می شود و خود را به عنوان اولین فرد یا مؤسسه ای که اقدام می کند نشان می دهد و این همان جریانی است که باعث می شود برخی از دوستان چرخ را از ابتدا ایجاد کنند. باعث اتلاف و تبدیل شدن به منابع و انرژی می شود.

به گزارش ایسنا، قسمت دوم این گفتگو طی روزهای آینده منتشر می شود.

انتهای پیام/

https://www.isna.ir/news/1402122014213/%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%87%D8%A7

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا