توت فرنگی ارگانیک گیلان. از سیددشت تا صوفینده

روستای سی دشت در شهرستان رودبار و روستای صوفیندی در شهرستان سوم سرا دو مرکز فرهنگی اصلی تولید توت در گیلان هستند، اما سایر شهرهای گیلان نیز توت فرنگی را در فضای باز و گلخانه ای کشت می کنند و تولید این محصول رشد چشمگیری را شاهد بوده است. افزایش در سال های اخیر در حال افزایش است

جشنواره توت فرنگی هر ساله در اردیبهشت ماه در روستاهای سیددشت و سونده برگزار می شود. اما امسال به دلیل سرما و بارندگی های غیرعادی فروردین، کشاورزان توت فرنگی گیلان نیز دچار خسارت شدند و هنوز تصمیمی برای برگزاری جشنواره توت فرنگی گرفته نشده است.

چند سالی است که باغداران روستای «تنی محله» شهرستان شفت به کشت توت فرنگی می پردازند. باغات این روستا عمدتاً در حاشیه رودخانه کمسار بزور ایجاد شده است.

علی سحری، کشاورز توت فرنگی درباره تولید توت فرنگی در باغش می گوید: من دانشجوی کشاورزی هستم و در بخشی از باغ پدرم توت فرنگی می کارم و کشت این محصول را به نفع خود توسعه دادم. چندین سال. بوته های توت فرنگی این باغ بومی منطقه کردستان است. هر سال برداشت توت فرنگی از اواسط اردیبهشت تا پایان خرداد ادامه دارد و در پایان برداشت چند ردیف برای خزانه سال بعد ذخیره می کنم.

وی که سطح زیر کشت بوته های توت فرنگی را در سال جاری گسترش داد، ادامه می دهد: توت فرنگی های این باغ کاملا ارگانیک بوده و بدون کود شیمیایی و سمی کشت می شوند. برای تغذیه از کود حیوانی استفاده می کنم و برای محدود کردن رشد علف های هرز، زمین خشک شده را با مواد پلاستیکی مخصوص می پوشانم و در فواصل معینی پلاستیک را باز می کنم و در آن قسمت بوته ها می کارم.

این کشاورز امسال توت فرنگی باغ خود را کیلویی 120 هزار تومان می فروشد.

صوفیندی روستایی در شهرستان صومعه سرا است که از دیرباز مرکز تولید توت فرنگی بوده است. به قول اهالی گیلک و کرد در صوفیند زندگی می کنند. برخی از اهالی این روستا از کردهای مهاجری هستند که حدود صد سال پیش وارد گیلان شده اند و به گفته اهالی کشت توت فرنگی را در این روستا رواج داده اند.

کردهایی که در بخشی از روستا زندگی می کنند، باغ و مزرعه آنها نیز جداست. بر سر درب خانه برخی از کردها نوشته شده است: «یا سلطان حقیقت ملا علی» این کتیبه حکایت از عشق مردم روستا به حضرت علی (علیه السلام) دارد. برخی می گویند این روستا با توجه به پیشه صوفیانه مهاجران به «صوفیندی» معروف است. برخی از اهالی نیز معتقدند 50 سال پیش فردی به نام تقی بوستانی از اهالی بیرپازار کشت توت فرنگی در صوفیندی را ترویج می کرد.

با تمام این توضیحات توت فرنگی روستای سوویند شهرت خاص خود را دارد. اگر از صوفیندی بگذرید، می بینید که پرورش توت فرنگی به صورت سنتی در باغ های زیر روستا انجام می شود. عصرها که هوا خنک تر می شود، باغداران توت فرنگی را از بوته چیده و برای فروش به مراکز خرید می فرستند. بسیاری از مردم ترجیح می دهند توت فرنگی تازه را مستقیماً از باغ خریداری کنند. فروش بوته توت فرنگی گلدانی باغ صوفینده از ویژگی های جالب این منطقه است.

روستای سی دشت واقع در شهرستان رودبار مهمترین مرکز تولید توت فرنگی گیلان است. توت فرنگی محصول اصلی این منطقه است و هر ساله حدود 40 هکتار از اراضی کشاورزی سی دشت به کشت توت فرنگی اختصاص می یابد.

صالح محمدی رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان درباره سطح زیرکشت توت فرنگی در استانداری گفت: سطح زیر کشت توت فرنگی در فضای باز استانداری 126 هکتار است و هزار و 890 تن توت فرنگی برداشت می شود.

وی به کشت توت فرنگی در یک نهالستان در کیلان اشاره کرد و افزود: سطح زیر کشت توت فرنگی در نهالستان هشت هکتار است و میزان محصول تولیدی در نهالستان به 600 تن می رسد. از این رو پیش بینی می شود امسال 2460 تن توت فرنگی از باغات و گلخانه های استانداری برداشت شود که ارزش اقتصادی آن معادل 1992 میلیارد ریال است.

محمدی با بیان اینکه ۷۶۰ کشاورز توت فرنگی در گیلان داریم، گفت: شهرستان های سوم سرا، رودبار، رشت، لاهیجان، آستانه اشرفیه، لنگرود، تالش و فومن از مناطق کشت توت فرنگی در استان هستند و سی دشت و سونده از مراکز تولید توت فرنگی هستند. ” توت فرنگی گیلانی است و سیاست های سازمان جهاد کشاورزی افزایش تولید این محصول با اختصاص تسهیلات بانکی برای احداث نهالستان و کشت گلخانه ای توت فرنگی است.

انتهای پیام/