- بتن پلیمری یا بتن رزینی شامل یک چسباننده ی پلیمری که ممکن است ترمو – پلاستیکها باشند اما غالبا بیشتر یک پلیمر ترموست می باشد و یک پرکننده ی معدنی مانند شن وماسه ، شن ، و یا سنگ گسسته است.
- اختلاط بتن پلیمری می تواند با تحهیزات مختلف از جمله همزن دستی، میکسرهای دوار و سایر تحهیزات مشابه انجام گیرد.
- کاهش مدول الاستیسیته در اثر مصرف لاتکسها در ملات سبب کاهش تنشها به خاطر اختلاف کرنشهای حرارتی و جمع شدگی میشود.
- بتنهایی که توسط پلیمرها باردار میشوند و به اصطلاح PLC گفته میشود.
هرچند تنوع لاتکسها زیاد است، اما فقط آن موادی که به صورت خاص برای سیمان پرتلند فرموله شدهاند، جهت تهیه ملات مناسب هستند. در مطالعه ای که ساپلر و همکارانش انجام دادند، مکعب های ۱۵ سانتی متری بتن با نسبت های آب به سیمان ۰.۵۶ برای مدت ۷ روز تحت عمل آوری مرطوب قرار گرفتند. سپس به مدت ۴ روز، در دمای ۱۵۰ درجه سلسیوس خشک شدند، و برای مدتی بین ۵ دقیقه تا ۴۸ ساعت در MMA غوطه ور شدند. مشخصات متعارف یک بتن پلیمری پلی استری و یک بتن پلیمری با پلی متیل متاکریلیت در جدول ذیل درج شده است. رزین های پلی استر خواستار بیشتری دارند، زیرا نسبت به بقیه محصولات از هزینه نسبتا کمتری برخوردارند.
این نوع بتن ها از بتن های سیمانی نیز بهتر عمل کردند و به همین دلیل امروزه کاربردهای کارخانه قالب بتن فراوانی دارند. بتن های پلیمری به طور خاص از سال 1950 مورد استفاده گسترده قرار گرفتند. همانطور که در توضیحات ابتدایی هم اشاره داشتیم، بتن یکی از پرکاربردترین و معروفترین مصالح در صنایع ساخت و ساز است. علت پرکاربرد بودن بتن هزینه پایین، استفاده و آماده سازی راحت و استحکام بخشی به سازه است اما در سمت مقابل نیز به خاطر ترک خوردگی و یخ زدگی و تخریب در برابر مواد شیمیایی با فولاد ترکیب می گردد. اما از سال ۱۹۵۰ میلادی به کمک پلیمر و استفاده از آن در ساختار بتن، بسیاری از ضعف های آن پوشش داده شد. به همین دلیل امروزه بتن پلیمری بسیار بیشتر از بتن معمولی مورد توجه است.
ویژگی های مکانیکی بتن پلیمری
پلیمر مادهای است که از صدها مولکول ساده تشکیل شده که مونومر نامیده میشود. ترکیب مونومرها با یکدیگر پلیمریزاسیون نام دارد و باعث تشکیل پلیمر میشود. اگر پلیمر فقط توسط یک نوع مونومر تشکیل شده باشد، به آن هوموپلیمر گفته میشود، و اگر تعداد مونومرهای تشکیلدهندهی دو یا بیشتر باشد، به آن کوپلیمر میگویند. با اضافه کردن پلیمر به مخلوط بتن، چسبناکی لایههای مختلف بتن افزایش مییابد؛ به عبارت دیگر پلیمر باعث میشود تا اجزای بتن بهتر با هم ترکیب شوند. هم چنین ویژگیهای انعطافپذیری، مقاومت در برابر ضربه، مقاومت در برابر نفوذ آب، مقاومت در برابر محلولهای نمکی و انجماد آب در بتن را بهبود میبخشد.
به مسیری دست پیدا کردم به بزرگای یک شهر و اسم آن ” شهر نوین عمران و معماری ” نام دارد. پر کنندههای سبک میتوانند سبک باشند مانند دانههای شیشهای سوراخ دار سرامیک یا گلولههای پلاستیک. پرکنندههای سنگین شامل ۴ دسته قطیر، هماتیت، ایلیمنیت و باریت میشوند. اگر دما کمتر از ۴۰ درجه فارنهایت باشد، سرعت واکنش پلیمری شدن کاهش مییابد. چرا که نه تنها واکنشهای شیمیایی سریع اتفاق میافتد و قابل پیشگیری نمیباشند مانع از جمعشدگی سریع بتن نیز نمیتوان گردید.
طریقه ساخت و تولید بتنهای پلیمری در حالت غیر جامد :
بتنهای پلیمری خیلی سریع تحت شرایط محیطی سفت و پلیمری میشوند و تقریباً پس از یک تا دو ساعت کاملاً مستحکم میشوند. در طول این مدت، بتن تازه باید در برابر آب محافظت شده و آسیب نبیند. اگر دما کمتر از ۴۰ درجه فارنهایت باشد، سرعت واکنش پلیمری شدن کاهش مییابد، مگر اینکه غلظت آغاز کنندهها یا دمای هنگام اجرا عملیات را تا بالای ۷۰ تا ۸۰ فارنهایت افزایش دهیم.
نحوه ساخت بتن پلیمری به صورت یگ محصول نو ظهور و جدید است و امروزه بسیار در سازه های بلند و برج ها استفاده می شود. بتن خام از مواد اساسی سینگدانه، آب، سیمان تشکیل شده است، اما بتن پلیمری فاقد سیمان است. استفاده از مواد پلیمری در بتن باعث کاهش وزن، مقاومت چندین برابری، دوام در شرایط جوی مختلف، افزایش پایداری در برابر سایش و فرسایش و… می شود. ترکیبات بتن پلیمری به گونه ای است که سرعت گیرایی آن یک سوم مدت زمان بتن معمولی می شود. این ماده به صورت مایع است و می تواند جایگزین آب هم باشد به همین خاطر به سرعت مانند چسب سفت و بسیار سخت می شود، ماده دیگری که برای سفت و سخت شدن بتن و گیرایی بیشتر آن استفاده می شود الیاف پلیمری است.
جوشکاری مقاومتی و انواع روش های آن
