بیایید با زیستگاه درختان همیشه سبز 500 ساله کرمان آشنا شویم

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، توده بکر و خیره کننده ارس در جنوب شرق کشور در امتداد رشته کوه زاگرس به گلوچار در شهرستان راپور رسیده است و به دلیل اینکه تراکم درختان ارس در این منطقه زیاد است و درختان قدیمی هستند، واجد شرایط بود. جهت ثبت نام ملی

درخت عرعر یا سرو کوهی متعلق به درختان سوزنی برگ است که به کندی رشد می کنند و به قرن ها نیاز دارند تا به درختی بالغ و قوی تبدیل شوند.

در این مورد بیشتر بخوانید:

ارس یا “سرو کوهی” گونه ای ارزشمند و با عمر طولانی است که تا 2000 سال عمر می کند. این درخت همیشه سبز در مناطق کوهستانی در ارتفاع بیش از 2500 متر رشد می کند.

ارس گیاهی است که در برابر شرایط آب و هوایی سخت مانند خشکسالی، گرما و سرمای شدید زمستان مقاوم است. ریشه این درخت برای رسیدن به آب در دل صخره های قوی نفوذ می کند و از این نظر در زبان محلی به آن اوریس (آب جوینده) نیز می گویند. این پدیده باعث ماندگاری بالای این درخت می شود.

در گذشته های دور از درخت عرعر به دلیل چوب قوی آن در ساختن پل ها، جاده ها، خانه های روستایی و چادرهای بادیه نشین استفاده می شد. قطع تصادفی این نوع گیاه به منظور تامین سوخت یا ساخت خانه منجر به کاهش جنگل های ارس شد تا جایی که در سال 1371 قانون ممنوعیت قطع این درخت تصویب شد.

رویشگاه این درخت در شمال ایران از غرب به شرق در امتداد دامنه های جنوبی رشته کوه البرز و از شمال غرب به جنوب در امتداد ارتفاعات البرز و زاگرس یکی از مناطق بکر رویش به عنوان مرتفع اعلام شده است تراکم در جنوب غربی استان کرمان و در شهرستان گلوچار رابر قرار دارد.

گلوچار (به انگلیسی: Gluchar) یک روستا در شهرستان رابر است که در ناحیه هانسا واقع شده‌است. ذخیره‌گاه جنگلی ارس گلوچار در راپور با 2400 هکتار وسعت با درختان بالای 500 سال، بزرگترین ذخیره‌گاه ارس در جنوب شرق کشور است. این ذخیره گاه علاوه بر اینکه منطقه ای توریستی با طبیعتی بکر است، درختان کمیاب ارس را نیز در بر می گیرد و بزرگترین ذخیره گاه ارس جنوب شرق کشور و منطقه ای با سود اقتصادی برای مردم است.

در سال های اخیر با همکاری منابع طبیعی، حفاظت از محیط زیست و انسان، گونه های جوان تری که نیاز به حفاظت بیشتری دارند، پرورش یافته اند.

گونه های درختی غالب در این منطقه ارس و گونه های وابسته به آن کیکم و اکیناسه است. پوشش مراتع آن شامل هَرَم، گُرُس و خرچنگ است و همچنین محل مناسبی برای رویش بسیاری از گیاهان دارویی مانند آلالال، آویشن، گل ختمی و غیره است.

این منطقه دارای زمستان های نسبتا طولانی و برفی است. زمین آن در بیشتر نقاط صخره ای است، با خاک کم عمق که با افزایش ارتفاع، کاملاً صخره ای می شود.

خشکسالی های پی در پی در منطقه علاوه بر توقف رشد گونه های گیاهی موجب تشدید چرای دام و شیوع آفات و بیماری های گیاهی شد. همانطور که کارشناسان هشدار می دهند، ذخیره گاه ارس گلوچار از فشار و چرای دام در امان نیست، از سوی دیگر صاعقه و آتش سوزی ناشی از صاعقه تعدادی از توده های ارس را نیز در این منطقه از بین برده است که با ثبت ملی این منطقه قابل پیش بینی است. این زیستگاه زمینه حفاظت بیشتر و ایجاد اراده ملی در میان مردمان منطقه نیز باید با همین هدف شکل بگیرد و در آینده شاهد خبرهای بهتری از آن باشیم.

مرکز شهرستان رابر در 175 کیلومتری جنوب غربی کرمان قرار دارد.